Yoktun.

Sana bir şeyler anlattım, yoktun. bir şeyler duydum senden değil. sormak istedim, yok. hasta oldum yalnız iyileştim. kavgaya girdim bütün darbeleri göğsüme aldım, yenilgimi paylaşmadın. kilometrelerce yürüdüm bir adıma eşlik etmedin. ayaklarımı aynı taşlara defalarca taktım hiçbirine yetişemedin. hep asfaltta soyuldu burnum çocukluğuma benzedim. çocukluğumda yoktun. kırgındım, yoktun. sana kırgındım, yok. yaralarla geldim ellerin cebindeydi senin. bana dokun dedim kulakların başka sesteydi. beni gör dedim hep uykudaydın. en kötü kabustan uyanıp kendime içirdim bardaklarca suyu. saçlarımı hep sola doğru hep sağ elimle taradım. sen yoktun. bir süre karnımda ağrılar tanıdım. dört kilo eksik çıktım tartıda sanırım sen doğdun. *bir hafta dudaklarım titredi. bir hafta yoksunluk. her şeye yeniden başlamayı öğrendim, yataktan bacaklarını sarkıt, öne gel, yere bas, ayağa kalk, banyoya git, banyoda kal, banyoda kal, sular, sular, sular. çok soğuktu yoktun. yüzüm rüzgardan kızarmıştı yoktun. ellerim sıcaktan terlerken yoktun. allahım lütfen derken çok küçüktüm, yoktun. sana edilen duada sen yoktun. *ben karar veririm derken herkesin önünde kocamandım, sen yoktun. saçlarım iki santim uzarken yoktun. en sevdiğim ayakkabılar ayağımı vurduğunda yoktun. bir köpekle çimlerde yattık, yoktun. babamın ağzından esirge beni demiştim, yoktun. gel dersin diye bekledim bazen o kadar ağzın yoktu. *görmediğim yolları ezberledim ama sana anlatacak vakit yoktu. binmediğim otobüslerin güzergahını öğrendim senin bundan haberin yoktu. bir kuyudan geliyordu sesin seni çıkaramadım korkmuştum uyanamıyordum adımı seslenmiyordun haberin yoktu. bu kadar yokluğun içinde seni nasıl var ettiğimi düşünmek deliliğimdi. *aynaya gururla baktığım günlerdin sen hiç görmediğin yüzüm dudağımın kenarında hiç dokunmadığın çizgiler, her şey, fazlası ama asla eksiği değil. bütün yoklarını yastık yapıp başımı koyuyordum. aferin kalbime çok cesurdu, çok cesurdum. hiç öksüz bırakmadığım duygularımdan suratıma yediğim kaçıncı tokattın. bu da benim anneliğim. hep bir kapı açılır sandım.*
kapı açıldı, sen yoktun.
çok geldim, çok yumrukladım, çok yıkıldım önünde, sen yoktun.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

S ♾️

Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. o yeşil arabanın arkasında, ağaçtan bozma bir kutunun içine koydukları soğuk bedenini evinle vedalaşmak için getirdikleri yerde, ağlayan onca gözden yarım yamalak hatırladığım babamın suratını insan ölsem unutmam diyor ama unutuluyor mu ölünce? Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. seni koydukları mermerin soğukluğu muydu bütün bedenini saran yoksa ölmek böyle bir şey mi? ilk defa ve hatta son defa baktım ellerine, ayaklarına, yüzüne böyle dikkatli. bembeyaz örtünün altında kaldı bütün çocukluğum, bütün hayallerim, bütün geleceğim. bir de adın kaldı geriye.  Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. kulaklarımda çınlıyor ''anne söyle götürmesinler'' feryatları. imkan olsa o arabanın tekerleklerine sarılacak onlarca insanın bana acıyan bakışları. benim gelinlikle çıkacağım evden senin kefenle çıkman mı haksızlıktı, yoksa biz mi hafife aldık senin acılarını? Gözlerimi kapatıyorum o
Devamı

2023

2023 Uzun zamandır zor bir süreçten geçiyorum. Yerini hatırlatan kalbim ve hiç haketmediğim bir kalp kırıklığı yaşıyorum. Gülüyorum da elbette. Her zamankinden daha çok yanımda oluyor dostlarım çünkü gerçek sevgi tam olarak böyle bir şey. Yıllardır kendimi öyle güzel büyüttüm ki. ancak benim gibi biri günün sonunda kendi değerini bu kadar iyi anlayabilirdi. Çok dağıttım, çok dağıldım ama hep evin yolunu bulmanın bir güveni vardı içimde. İlk defa mı bilmiyorum ama uzun zaman sonra ilk defa kaybolmanın üzüntüsünü üzerimden atamıyorum. Her şey o kadar güzeldi ki aslında yıllar önce ektiğim fidanlar büyümüş, ağaç olmuş ben de onların meyvelerini topluyordum. Her seferinde dönüp dönüp kendime aferin kızım neler yapmışsın öyle, neler başarmışsın, ne doğru insanları hayatına almış, ne güzel insanlar biriktirmiş, ne çok sevmiş, aynı oranda sevilmişsin diyordum. Hatta öyle ki, bu sene tam olarak yıllar önce acaba yanlış mı yapıyorum, acaba ben o kadar doğru değil miyim diye sorgulayıp kendimden
Devamı

Yetmiş sekiz gün ♾️

Bazı şeyler oldu. bilmediğin şeyler oldu. hiç bilmeyeceğin şeyler. kime kızsam tırnaklarımı seninle kırdım. makası sana uzattım bıçağın kaçıncı çekmecede olduğunu sana öğrettim. neler yaptık da ortaya çıkmadı, insanın içi nasıl da ürperiyor yaz sıcağında. nerelere çıktık, bak bugün kolumu nereye çarptım. düşmüştüm hani, kalkmıştım. dizim kabuk bağlamıyor bir türlü. hiç geçmiyor acısı halbuki bak ne kadar zaman oldu? (Yetmiş sekiz gün) Bilmiyorum köksüz bir kelimedir bilmiyordum çok üzgün bir kelime. sevmiş bulundum çok kırık bir cümle. bunları da düşündüm. her şeyi en az yirmi tekrarla düşündüm. tüm provaları ezberleyene kadar yaptım. şimdi yüz yüze baksak hepsini unutacağım otuzüç ağrıyı vücuduma işaretledim. o gece yere kaç milim yaklaştığımı hesaplayamadım. ne cümleler kuruldu bu evde neler yankılandı, bu salonda bu koltukta ama ne kafalar yaşandı. aklında mı. şimdi benim sesim bile yankılanmıyor. Oyduğun yerden çiçek çıktı. kimse çiçek ekmedi ama çiçek büyüdü. seni sevdiğimi ne zam
Devamı