Bir Kız Güler

Burası dedem kokuyor demiştim. Hiç sevmedim ama sanki buralardan geçmiş gibi. O buruşuk ellerini, o beyaz sakallarını hiç sevemedim ama sanki burda varolmuş gibi. Babamın kokusunu bilmiyorum ama dedem burdaymış gibi. Dedemle aynı evi, aynı odayı paylaştım ama babamla koca gökyüzünde bir yerimiz yok. Otursaydın, yanımda biraz daha kalsaydın ya da sorsaydın anlatırdım-anlatacaktım. İlk defa birinin tesellisine ihtiyaç duydum ve bu sendin. Elin elime biraz daha değseydi söyleyecektim. Ya da hiç haberim olmadan gitmeseydin kal diyecektim. Sevilmek bu kadar kolay mı tanrım ben niye 23 yıldır beceremedim diye soracaktım günün sonunda O kadar kolay değilmiş tanrım keşke sormamı bekleseydin. Bekleseydin, inan bana sorucaktım. Çok sevdim ama hiç sevil(e)medim demek yerine, hep kaldım hiç gidemedim demenin yükü bütün omuzlarımda. Çok ağır bu kadarı derken adına denk gelmek bir sokak tabelasında.. Bugün seni o bankta bekledim Bugün daha çok gökyüzüne baktım çünkü ağlamayacaktım O oto

İki ülke arasında ki, iki kıta arasında ki, hatta iki insan arasında ki köprüleri seviyorum. Böyle dümdüz olmayı, kırmadan ilerlemeyi, ne olursa olsun başı sonu belli olan her yolu seviyorum. İki şeyin arasında bağlaç olmayı, bağlaç olan de’ leri ayrı yazmayı, hatta bağlanmayı da seviyorum. Bir şeye böyle sıkı sıkı tutunmayı, hayatın zorluklarına karşı yine de aynı şekilde durmayı-durabilmeyi seviyorum. Çıkmaz olduğunu bilmediğim sokaklara girip, geri dönmeyi yine de varacağım yere zamanında gitmeyi seviyorum. Adına denk geldiğim şarkıları, ve o şarkıları bıkmadan defalarca kez dinlemeyi seviyorum. Yokuş aşağı yürüdüğüm yolları yokuş yukarı çıkmayı ve yorulduğumda inatla devam etmeyi seviyorum. Ayağıma takılan taşların üzerinden atlamak yerine, alıp kenara koymayı, paranın değil, insanlığın kölesi olmayı seviyorum. İsyan etmeden şükretmeyi, onca keşkelerin içinden çıkan iyikileri seviyorum. İki taşın arasında ki çiçek olmayı, bana taş atana ekmekle gitmeyi, eksikleri yanlışlarla kapatm