“Çok şanslı kadınlar yarattı tanrı”

Fotoğrafına baktım. içimde yaşadığından artık emin olmadığım bir çiçeği inatla suladım. o umudu anlaman için o umutsuzluğu da içeri alman gerekir. şimdi bak, ben boynumu yere serdim. kır, ez, üstünden geç, üstesinden gel. orada çırpınan ince kelebeği öldür. mutluluk senin parmaklarından yürüyüp gelmeyecek. inandır. kanatlar yok. inandım, senin kanatların yok. ama öyle göreyim istedim. içi kanla da dolu olsa kalbin pamuktandır, ben öyle bileyim istedim, buluttur, kardır, yumuşaktır. kötülük uğramazdır. üzdüyse hatadır, kırdıysa ağzından kaçmıştır. yastığıma serdiğim yalanların izinden tanıdım. bu ayna benim ve ben kendimi gözlerim sana benzese derken yakaladım. güzellik keser, güzellik kanatır, güzellik dağıtır. parçalar güzellik. çok güzeldin suçun bu. üç parmağınla uçurumdan itebileceğini öğrendin. ama hala çok güzelsin ve suçun bu. güzelliğini kullandın, suç bu. o tetiğe çok yakıştı parmağın, suçtu bu. kabullenmelerin sırtını yokladım. çok yeşermek için, çok yaş vermem gerekti. kirpiklerim dökülürken saçlarım uzuyordu. anladım. o bileklik neden kayboldu. o ismin yavaş yavaş nasıl yok oldu. hala bir falda, hala bizi, yan yana hala, inanabiliyor musun. anlamayı çok istedim. içine baktım, olmadı. yanından dolandım, olmadı. üstünü örttüm, üstünü açtım, ışık tuttum olmadı. atlaman gerek diyordu kuyu. senindi, sesindi, sular yüksekti, yerler ıslaktı, soğuktu. çok kötü rüyalardı. beni bir kuyuya ittiğin bir, beni bir kuyuya çağırdığın iki, beni bir kuyu olup yuttuğun üç. güzel miydi. tadı nasıldı. heyecanı kalbini hatırlattı mı. adını benden güzel söyledi mi. gece uyanıp örttü mü kollarını. çok şanslı kadınlar yarattı tanrı. benimse üstüme kaç ayna kırıldı. kırk çarpı sonsuz. buradan gökyüzü kadar uzağız seninle. buradan gökyüzü kadar. o kadar adımın sonunda bir cevap buldum, sana koştukça kaderimin pabuçları eskiyordu. elimi yüzüme sürdüğüm dualar, elime yüzüme bulaşmış acılara dönüştü. ama o bileklik nasıl kayboldu. nasıl ağladım ama. nasıl delirdim. nasıl bastın boynuma, haydi bir kez daha anlatsana. orada atan kelebeğin kanadını nasıl kırdın. de ki ellerim başkasına mutluluktu. sana hep bileklerimdeki acıyla geldim. ollsun. yemin ederim yemin ederim yemin ederim olsun her şeye olsun her şeye amin her şeye peki. 

Sevdin mi onu. sevdi mi seni. gece üstünü- tamam, olsun, amin, peki!

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

S ♾️

Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. o yeşil arabanın arkasında, ağaçtan bozma bir kutunun içine koydukları soğuk bedenini evinle vedalaşmak için getirdikleri yerde, ağlayan onca gözden yarım yamalak hatırladığım babamın suratını insan ölsem unutmam diyor ama unutuluyor mu ölünce? Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. seni koydukları mermerin soğukluğu muydu bütün bedenini saran yoksa ölmek böyle bir şey mi? ilk defa ve hatta son defa baktım ellerine, ayaklarına, yüzüne böyle dikkatli. bembeyaz örtünün altında kaldı bütün çocukluğum, bütün hayallerim, bütün geleceğim. bir de adın kaldı geriye.  Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. kulaklarımda çınlıyor ''anne söyle götürmesinler'' feryatları. imkan olsa o arabanın tekerleklerine sarılacak onlarca insanın bana acıyan bakışları. benim gelinlikle çıkacağım evden senin kefenle çıkman mı haksızlıktı, yoksa biz mi hafife aldık senin acılarını? Gözlerimi kapatıyorum o
Devamı

2023

2023 Uzun zamandır zor bir süreçten geçiyorum. Yerini hatırlatan kalbim ve hiç haketmediğim bir kalp kırıklığı yaşıyorum. Gülüyorum da elbette. Her zamankinden daha çok yanımda oluyor dostlarım çünkü gerçek sevgi tam olarak böyle bir şey. Yıllardır kendimi öyle güzel büyüttüm ki. ancak benim gibi biri günün sonunda kendi değerini bu kadar iyi anlayabilirdi. Çok dağıttım, çok dağıldım ama hep evin yolunu bulmanın bir güveni vardı içimde. İlk defa mı bilmiyorum ama uzun zaman sonra ilk defa kaybolmanın üzüntüsünü üzerimden atamıyorum. Her şey o kadar güzeldi ki aslında yıllar önce ektiğim fidanlar büyümüş, ağaç olmuş ben de onların meyvelerini topluyordum. Her seferinde dönüp dönüp kendime aferin kızım neler yapmışsın öyle, neler başarmışsın, ne doğru insanları hayatına almış, ne güzel insanlar biriktirmiş, ne çok sevmiş, aynı oranda sevilmişsin diyordum. Hatta öyle ki, bu sene tam olarak yıllar önce acaba yanlış mı yapıyorum, acaba ben o kadar doğru değil miyim diye sorgulayıp kendimden
Devamı

Yetmiş sekiz gün ♾️

Bazı şeyler oldu. bilmediğin şeyler oldu. hiç bilmeyeceğin şeyler. kime kızsam tırnaklarımı seninle kırdım. makası sana uzattım bıçağın kaçıncı çekmecede olduğunu sana öğrettim. neler yaptık da ortaya çıkmadı, insanın içi nasıl da ürperiyor yaz sıcağında. nerelere çıktık, bak bugün kolumu nereye çarptım. düşmüştüm hani, kalkmıştım. dizim kabuk bağlamıyor bir türlü. hiç geçmiyor acısı halbuki bak ne kadar zaman oldu? (Yetmiş sekiz gün) Bilmiyorum köksüz bir kelimedir bilmiyordum çok üzgün bir kelime. sevmiş bulundum çok kırık bir cümle. bunları da düşündüm. her şeyi en az yirmi tekrarla düşündüm. tüm provaları ezberleyene kadar yaptım. şimdi yüz yüze baksak hepsini unutacağım otuzüç ağrıyı vücuduma işaretledim. o gece yere kaç milim yaklaştığımı hesaplayamadım. ne cümleler kuruldu bu evde neler yankılandı, bu salonda bu koltukta ama ne kafalar yaşandı. aklında mı. şimdi benim sesim bile yankılanmıyor. Oyduğun yerden çiçek çıktı. kimse çiçek ekmedi ama çiçek büyüdü. seni sevdiğimi ne zam
Devamı