HIÇ

"Sebebi ne olursa olsun" ile başladım cümleye..

'Terketmek ve isteyerek gitmek' arasında ki farkı bilmiyordu insanlar. Çünkü bunu bir tek ben biliyordum. Ya da belki de ben kafamda öyle kuruyordum. Hafızamın bir kısmını meşgul eden sorunlarla yüzleşmekten korktuğum için, kendimi başkalarının dertlerine veriyorum. Dertlerimi unutuyorum. Unutuluyorum.

Onu öpmek istediğimi bilmediği için, sanki onu hiç öpmek istemiyormuşum gibi davrandı. Zaten hep böyle oluyordu. O bana geldiğinde ben gidiyordum. Ben ona gittiğimde, ben ona gittiğimde, zaten o, o hiç orda değildi. Rastlaşamıyorduk.

Onun aksine, kırıklarla yaşamayı daha iyi biliyordum. Çünkü acılarım beni tutuyordu. Görmezden gelebiliyor, görmezden gelinebiliyordum.

Birbirimizi hiç anlamıyormuşuz gibi, sanki yıllardır aradığımız bu değilmiş gibi, boşluğa haz edebiliyormuşuz gibi.. Sustum. Sözlerim hep kalp kırar, kanatırdı. Tahammülsüzlüğüme tahammül edemeyen insanlarla uzun süre arbedeler yaşıyor sonra nasıl oluyorsa bir şekilde unutu veriyorduk.

Hiç, yüzünü yüzüme yaklaştırmamış gibi, hiç ellerini ellerimin üzerine koymamış gibi. Bana hiç o gözle bakmamış gibi.. Gitti.

Hiç, benimle aynı yatakta uyuyakalmamış gibi, hiç göğsünde saklanıp dünyanın yükünü ayaklarıma vermemişim gibi, hiç herşeyi yanında unutmamışım gibi.. Gitti.

Hiç, kulağıma uzun cümleler fısıldamamış gibi, hiç bana karşı kendini kontrol etmeye çalışmamış gibi, hiç aynı bardağa dudaklarımız değmemiş gibi.. Gitti.

Hiç, bana gülmemiş, gülümsememiş gibi, hiç aynı masada sarhoş olmamışız gibi, hiç bir anda aklına gelmemişim gibi.. Gitti.

Hiç, boynundan öpmemişim gibi, hiç saçlarımla oynamamış gibi, hiç yüreğine dokunmamışım gibi.. Gitti.

Hiç, beraber yürümemişiz gibi, hiç aynı şarkıyı anda dinlememişiz gibi, hiç öylesine karşılaşmamışız gibi.. Gitti.

Hiç, beni tanımamış gibi, hiç tanışmamışız gibi, hiç onu sevdiğimi bilmemiş gibi.. Gitti.

Hiç'ti. Bitti.


Posted via Blogaway

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

S ♾️

Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. o yeşil arabanın arkasında, ağaçtan bozma bir kutunun içine koydukları soğuk bedenini evinle vedalaşmak için getirdikleri yerde, ağlayan onca gözden yarım yamalak hatırladığım babamın suratını insan ölsem unutmam diyor ama unutuluyor mu ölünce? Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. seni koydukları mermerin soğukluğu muydu bütün bedenini saran yoksa ölmek böyle bir şey mi? ilk defa ve hatta son defa baktım ellerine, ayaklarına, yüzüne böyle dikkatli. bembeyaz örtünün altında kaldı bütün çocukluğum, bütün hayallerim, bütün geleceğim. bir de adın kaldı geriye.  Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. kulaklarımda çınlıyor ''anne söyle götürmesinler'' feryatları. imkan olsa o arabanın tekerleklerine sarılacak onlarca insanın bana acıyan bakışları. benim gelinlikle çıkacağım evden senin kefenle çıkman mı haksızlıktı, yoksa biz mi hafife aldık senin acılarını? Gözlerimi kapatıyorum o
Devamı

2023

2023 Uzun zamandır zor bir süreçten geçiyorum. Yerini hatırlatan kalbim ve hiç haketmediğim bir kalp kırıklığı yaşıyorum. Gülüyorum da elbette. Her zamankinden daha çok yanımda oluyor dostlarım çünkü gerçek sevgi tam olarak böyle bir şey. Yıllardır kendimi öyle güzel büyüttüm ki. ancak benim gibi biri günün sonunda kendi değerini bu kadar iyi anlayabilirdi. Çok dağıttım, çok dağıldım ama hep evin yolunu bulmanın bir güveni vardı içimde. İlk defa mı bilmiyorum ama uzun zaman sonra ilk defa kaybolmanın üzüntüsünü üzerimden atamıyorum. Her şey o kadar güzeldi ki aslında yıllar önce ektiğim fidanlar büyümüş, ağaç olmuş ben de onların meyvelerini topluyordum. Her seferinde dönüp dönüp kendime aferin kızım neler yapmışsın öyle, neler başarmışsın, ne doğru insanları hayatına almış, ne güzel insanlar biriktirmiş, ne çok sevmiş, aynı oranda sevilmişsin diyordum. Hatta öyle ki, bu sene tam olarak yıllar önce acaba yanlış mı yapıyorum, acaba ben o kadar doğru değil miyim diye sorgulayıp kendimden
Devamı

Yetmiş sekiz gün ♾️

Bazı şeyler oldu. bilmediğin şeyler oldu. hiç bilmeyeceğin şeyler. kime kızsam tırnaklarımı seninle kırdım. makası sana uzattım bıçağın kaçıncı çekmecede olduğunu sana öğrettim. neler yaptık da ortaya çıkmadı, insanın içi nasıl da ürperiyor yaz sıcağında. nerelere çıktık, bak bugün kolumu nereye çarptım. düşmüştüm hani, kalkmıştım. dizim kabuk bağlamıyor bir türlü. hiç geçmiyor acısı halbuki bak ne kadar zaman oldu? (Yetmiş sekiz gün) Bilmiyorum köksüz bir kelimedir bilmiyordum çok üzgün bir kelime. sevmiş bulundum çok kırık bir cümle. bunları da düşündüm. her şeyi en az yirmi tekrarla düşündüm. tüm provaları ezberleyene kadar yaptım. şimdi yüz yüze baksak hepsini unutacağım otuzüç ağrıyı vücuduma işaretledim. o gece yere kaç milim yaklaştığımı hesaplayamadım. ne cümleler kuruldu bu evde neler yankılandı, bu salonda bu koltukta ama ne kafalar yaşandı. aklında mı. şimdi benim sesim bile yankılanmıyor. Oyduğun yerden çiçek çıktı. kimse çiçek ekmedi ama çiçek büyüdü. seni sevdiğimi ne zam
Devamı