Çıt

Aklım karışık. Kalbimde bir savaş, bir taraf kazansa bile iki tarafta üzülecek öyle bir çaresizlik. Oysa buralar benim. Mühimmatımda sağlamdı üstelik. O kapanların hepsini kendi ellerimle yerleştirdim. Her mayının yeri aklımda. Silahlar, bıçaklar, el bombaları. Kazanamayacağım savaşlara girmeyecektim öyle büyük sözler vermiştim kendime. Kendime bir kez daha yenilme hakkı tanımıyorum. Kan dökülmesin, kayıplar verilmesin, eksilmesin kalbimden bir kıymık. Bir masa koysunlar şu köşeye. El sıkışalım. Haydii. 


Yarım değil bütün. 

Artık yarım bile değilim. Kendimden fazlası or(n)da. 


Bugün o mezarlığın önünden geçtim. Elinde kalbimle seni gömdüğüm o mezar. Neler geçti aklımdan, dilimin cesareti olsa aynada kendi yüzüme bakarken söylerdim. Çok tanıdık yüzün, bana çok yabancıydı o gece. Başka biriydi konuştuğum, başka bir sendi yüzüne bakıp dokunduğum. Benden olan o parçanı sen nereye gömdün? Yine de umutlandırdın. Karşımda duran o buzdan heykel beni gururlandırdı. İlk defa biri için çırpındığını görmek, ilk defa birini kaybetmekten korktuğunu bilmek bana bir zafer yaşattı. Hayallerinin peşinden gidemeyecek kadar ürkek bir adamın, dönüştüğü benim bütün ideolojimden ters kişiliği kabullendim. Ama bu kabulleniş, senin sandığın gibi değildi. Hala her şeyi ve herkesi bırakıcak korkaklıkta olmana seni bu kadar severken katlanamayacağımı farkettim. Senden başka bir hayat bilmiyorum. Senden başka bir sevgiye inanmıyordum. Ama bu uçsuz bucaksızlığın bana verdiği zararı da koruyamıyorum artık. Bu sevgiden seni de koruyamıyorum. 

Halledebilirdik, hallederdik derdin belki de karşımda olsan. Belki de demez, sessiz sedasız giderdin. Ben artık hangi ihtimalin ağırlıkta olduğunu bilmiyorum. O gece yürüdüğüm bütün yollara senden bir şey bıraktım. Hangi yol diye sorma. 

Kalbimden bir kemik daha eksilttim. 

Seni hala çok seviyorum. Seni, bu sevginin alaşağı etmesine izin vermeyecek kadar çok seviyorum. Hayatının yeni döneminde, umarım bir saniye bile aklına gelmeyeceğim kadar çok güzel anıların olur. Ama kötü anıların olursa da dinlerim. Umarım hiç ihtiyacın olmaz, ama olursa diye numaramı değiştirmiyorum. Bizi o imrenen bakışlardan kurtardığın için sana minnettarım. Artık sadece sen ve ben kaldık. 


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

S ♾️

Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. o yeşil arabanın arkasında, ağaçtan bozma bir kutunun içine koydukları soğuk bedenini evinle vedalaşmak için getirdikleri yerde, ağlayan onca gözden yarım yamalak hatırladığım babamın suratını insan ölsem unutmam diyor ama unutuluyor mu ölünce? Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. seni koydukları mermerin soğukluğu muydu bütün bedenini saran yoksa ölmek böyle bir şey mi? ilk defa ve hatta son defa baktım ellerine, ayaklarına, yüzüne böyle dikkatli. bembeyaz örtünün altında kaldı bütün çocukluğum, bütün hayallerim, bütün geleceğim. bir de adın kaldı geriye.  Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. kulaklarımda çınlıyor ''anne söyle götürmesinler'' feryatları. imkan olsa o arabanın tekerleklerine sarılacak onlarca insanın bana acıyan bakışları. benim gelinlikle çıkacağım evden senin kefenle çıkman mı haksızlıktı, yoksa biz mi hafife aldık senin acılarını? Gözlerimi kapatıyorum o
Devamı

2023

2023 Uzun zamandır zor bir süreçten geçiyorum. Yerini hatırlatan kalbim ve hiç haketmediğim bir kalp kırıklığı yaşıyorum. Gülüyorum da elbette. Her zamankinden daha çok yanımda oluyor dostlarım çünkü gerçek sevgi tam olarak böyle bir şey. Yıllardır kendimi öyle güzel büyüttüm ki. ancak benim gibi biri günün sonunda kendi değerini bu kadar iyi anlayabilirdi. Çok dağıttım, çok dağıldım ama hep evin yolunu bulmanın bir güveni vardı içimde. İlk defa mı bilmiyorum ama uzun zaman sonra ilk defa kaybolmanın üzüntüsünü üzerimden atamıyorum. Her şey o kadar güzeldi ki aslında yıllar önce ektiğim fidanlar büyümüş, ağaç olmuş ben de onların meyvelerini topluyordum. Her seferinde dönüp dönüp kendime aferin kızım neler yapmışsın öyle, neler başarmışsın, ne doğru insanları hayatına almış, ne güzel insanlar biriktirmiş, ne çok sevmiş, aynı oranda sevilmişsin diyordum. Hatta öyle ki, bu sene tam olarak yıllar önce acaba yanlış mı yapıyorum, acaba ben o kadar doğru değil miyim diye sorgulayıp kendimden
Devamı

Yetmiş sekiz gün ♾️

Bazı şeyler oldu. bilmediğin şeyler oldu. hiç bilmeyeceğin şeyler. kime kızsam tırnaklarımı seninle kırdım. makası sana uzattım bıçağın kaçıncı çekmecede olduğunu sana öğrettim. neler yaptık da ortaya çıkmadı, insanın içi nasıl da ürperiyor yaz sıcağında. nerelere çıktık, bak bugün kolumu nereye çarptım. düşmüştüm hani, kalkmıştım. dizim kabuk bağlamıyor bir türlü. hiç geçmiyor acısı halbuki bak ne kadar zaman oldu? (Yetmiş sekiz gün) Bilmiyorum köksüz bir kelimedir bilmiyordum çok üzgün bir kelime. sevmiş bulundum çok kırık bir cümle. bunları da düşündüm. her şeyi en az yirmi tekrarla düşündüm. tüm provaları ezberleyene kadar yaptım. şimdi yüz yüze baksak hepsini unutacağım otuzüç ağrıyı vücuduma işaretledim. o gece yere kaç milim yaklaştığımı hesaplayamadım. ne cümleler kuruldu bu evde neler yankılandı, bu salonda bu koltukta ama ne kafalar yaşandı. aklında mı. şimdi benim sesim bile yankılanmıyor. Oyduğun yerden çiçek çıktı. kimse çiçek ekmedi ama çiçek büyüdü. seni sevdiğimi ne zam
Devamı