Ama sen.

 O kadar mutluyum ki, mutluluktan uyuyamadığım için, içimde dolaşan kelebeklerden biraz bahsedip bu akşam yaşadığım o bütün duygu karmaşalarını paylaşmak istiyorum. Her ne olursa olsun ne yaşarsam yaşayayım sıkı sıkıya sarıldığım bir hayat bu, çünkü gözümün içine heyecanla bakan bir sürü çocuk var etrafımda. (Aslında önceden daha çoktu) Ama özellikle iki tane kız çocuğu var ki, tarif edemeyeceğim kadar büyük bir sevgi. Ne zaman canım sıkılsa, ya da tek başıma kalmanın kendime iyi gelmeyeceğini hissetsem soluğu onların yanında alıyorum. İçimde sayısını bilmediğim kadar çok çocuk olduğu için bir çırpıda onların yaşına inebiliyorum. Ama bu gece, onlar benim yaşıma çıkıp o küçücük elleriyle kocaman ellerimi tuttular, o anı anlatabilmem mümkün değil. Gelecekten haberler diyerek girdiğim konuşma yaklaşık iki saat kırk beş dakika sürdü ve sonunda lütfen büyümeyin çünkü aşık olursunuz ve bu hiç iyi bir şey değil diyebildim. Peki nasıl anlıyorsun dedi büyük olan. Dünyanın en basit gibi görülen ama cevabını kimsenin şak diye veremeyeceği bu soruyu, iç çeke çeke, yutkuna yutkuna cevapladım. Elleri çenelerinde, yatağın içinde masal anlatıyormuşum gibi dinledikleri bu hikayenin sonunda dayanamayıp yanıma geldiler. Ondan bahsetmeye başladığım her an, gözlerim doluyormuş. Neden dediler. İmkansızlık nasıl anlatılır ki. Diyemedim. Sonra sarıldılar. Sonra daha sıkı sarılmaya başladılar. Sonra uyumak dahi istemediler. Çünkü çok güzel anlatıyormuşum. Kendi kendimle konuşur gibi, göz teması kurmadan, halıda gözümü diktiğim bir desene kilitlenip öylece anlattım. 

~Bunca hengamenin ortasında birini sevmek böyle işte. Kimseye sevgin azalmıyor ama, oranın asıl sahibinin geldiğini anlayınca birilerinin yerini değiştiriyorsun hayatta. Kendin olmaktan çıkıyosun, yapmam dediğin ne varsa yapıyorsun, onun olmadığı her yerde yalnızlaşıyor, onunlayken kalabalıklaşıyorsun. Dünyanın en güzel eğlencesini, onunla susarak geçirmeye değişiyorsun mesela. Bir yanın gidiyor haberin dahi olmadan, diğer yanın geri dönüyor yürüdüğü onca yolu. Her şey yanlış ama, ordada o var, o kadar güzel ki, sana o yolu yürümekten başka çare kalmıyor. En güzeli o, en doğrusu o, en iyisi o. Ötesi yok. Başkası yok. ~ 

Ben anlattıkça, yabancı oldukları bunca duyguya üzülüp ağladılar. Sonra içimde ki çocuğa hadi diyip bunca acıyla dalga geçtim. Ama yine de, o kadar gözyaşına rağmen hayatımın en güzel gecelerinden biriydi. Çünkü anlaşılmayı seviyorum. Dinlenilmeyi seviyorum. Birilerine fikir olmayı, yaş hesabı yapmadan iletişim kurabilmeyi seviyorum. Ama en çok, ellerimi tutan o iki eli. Hayatımın sonuna kadar beni yalnız bırakmayacaklarmış. Her nereye gidersem geliceklermiş. Keşke onların anneleri olsaymışım gibi bir sürü şey. Daha büyük mutluluk yok. Öptüm yanaklarından bundan daha güzeli de yok. Göğsümde iki tane soluk. Bu hayatımın en güzel ikinci gecesi! 

Ama sen canımın içi, herkesi sağa koydum. Bunca hengame bundan. Biliyorsun, sen hep solumdasın. Ve başka birilerinin daha soluğunda.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

S ♾️

Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. o yeşil arabanın arkasında, ağaçtan bozma bir kutunun içine koydukları soğuk bedenini evinle vedalaşmak için getirdikleri yerde, ağlayan onca gözden yarım yamalak hatırladığım babamın suratını insan ölsem unutmam diyor ama unutuluyor mu ölünce? Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. seni koydukları mermerin soğukluğu muydu bütün bedenini saran yoksa ölmek böyle bir şey mi? ilk defa ve hatta son defa baktım ellerine, ayaklarına, yüzüne böyle dikkatli. bembeyaz örtünün altında kaldı bütün çocukluğum, bütün hayallerim, bütün geleceğim. bir de adın kaldı geriye.  Gözlerimi kapatıyorum o sahneyi tekrar tekrar yaşıyorum. kulaklarımda çınlıyor ''anne söyle götürmesinler'' feryatları. imkan olsa o arabanın tekerleklerine sarılacak onlarca insanın bana acıyan bakışları. benim gelinlikle çıkacağım evden senin kefenle çıkman mı haksızlıktı, yoksa biz mi hafife aldık senin acılarını? Gözlerimi kapatıyorum o
Devamı

2023

2023 Uzun zamandır zor bir süreçten geçiyorum. Yerini hatırlatan kalbim ve hiç haketmediğim bir kalp kırıklığı yaşıyorum. Gülüyorum da elbette. Her zamankinden daha çok yanımda oluyor dostlarım çünkü gerçek sevgi tam olarak böyle bir şey. Yıllardır kendimi öyle güzel büyüttüm ki. ancak benim gibi biri günün sonunda kendi değerini bu kadar iyi anlayabilirdi. Çok dağıttım, çok dağıldım ama hep evin yolunu bulmanın bir güveni vardı içimde. İlk defa mı bilmiyorum ama uzun zaman sonra ilk defa kaybolmanın üzüntüsünü üzerimden atamıyorum. Her şey o kadar güzeldi ki aslında yıllar önce ektiğim fidanlar büyümüş, ağaç olmuş ben de onların meyvelerini topluyordum. Her seferinde dönüp dönüp kendime aferin kızım neler yapmışsın öyle, neler başarmışsın, ne doğru insanları hayatına almış, ne güzel insanlar biriktirmiş, ne çok sevmiş, aynı oranda sevilmişsin diyordum. Hatta öyle ki, bu sene tam olarak yıllar önce acaba yanlış mı yapıyorum, acaba ben o kadar doğru değil miyim diye sorgulayıp kendimden
Devamı

Yetmiş sekiz gün ♾️

Bazı şeyler oldu. bilmediğin şeyler oldu. hiç bilmeyeceğin şeyler. kime kızsam tırnaklarımı seninle kırdım. makası sana uzattım bıçağın kaçıncı çekmecede olduğunu sana öğrettim. neler yaptık da ortaya çıkmadı, insanın içi nasıl da ürperiyor yaz sıcağında. nerelere çıktık, bak bugün kolumu nereye çarptım. düşmüştüm hani, kalkmıştım. dizim kabuk bağlamıyor bir türlü. hiç geçmiyor acısı halbuki bak ne kadar zaman oldu? (Yetmiş sekiz gün) Bilmiyorum köksüz bir kelimedir bilmiyordum çok üzgün bir kelime. sevmiş bulundum çok kırık bir cümle. bunları da düşündüm. her şeyi en az yirmi tekrarla düşündüm. tüm provaları ezberleyene kadar yaptım. şimdi yüz yüze baksak hepsini unutacağım otuzüç ağrıyı vücuduma işaretledim. o gece yere kaç milim yaklaştığımı hesaplayamadım. ne cümleler kuruldu bu evde neler yankılandı, bu salonda bu koltukta ama ne kafalar yaşandı. aklında mı. şimdi benim sesim bile yankılanmıyor. Oyduğun yerden çiçek çıktı. kimse çiçek ekmedi ama çiçek büyüdü. seni sevdiğimi ne zam
Devamı