Körlük
Bir sigara dumanı gibi dağılan hayatımın üzerinden yaklaşık bir buçuk yıl geçti. Duygu karmaşıklıkları, sancılar, sanrılar, sızlanmalar, kabulleniş, haykırış ve en sonunda koskoca bir yok oluş hikayesi. Kafamın içinde çalan bir şarkıya, ve kalbimden geçen tek bir söze dayanarak bunca yolu, geri geri gidiyor olmam da, evrenin ironik bir şakası sanıyorum. Yine de sorun yok, sorun yok diyerek ilerlemenin garip bir yenilmezliği var üzerimde. Birini çok sevmenin, aynı oranda çok sevilmenin kurban edasıyla, bütün yaşanmışlığı sorguladığım bir gecenin rüyasında ona dokunmanın ne kadar da büyüleyici bir şehvet olduğunu hatırlattığın için teşekkürler anılar. Bir daha yazamam dediğim yerde, parmaklarımın benden bağımsız hareket etmesi de varsın bu seferlik benim suçum olsun. Ha? Etrafımda köpek sürüsü, gecenin bir yarısı ıssız da bir yerdeyim üstelik ama hiç biri, bir zamanlar sensizliği düşündüğümde ki kadar korkutmadı beni. Ayaklarımı yere sürte sürte, olmayışına isyan ederek geçtiğim o so